هدف از ویرایش در تاریخ شفاهی حفاظت از محتوا و روان کردن متن مصاحبه و همخوانی با قواعد زبانی به‌منظور انتشار و اطلاع‌رسانی است. به عبارتی روش‌هایی اتخاذ می‌شود تا داده‌های برآمده از مصاحبه از نارسایی‌ها و خطاهای علمی و واژگانی و دستوری پیراسته شود. متخصصان تاریخ شفاهی نظرات متفاوتی در مورد زمان آغاز ویراستاری در این حوزه دارند.
- گروهی معتقدند که ویراستاری در تاریخ شفاهی از زمان ارائه طرح پژوهشی شروع می‌شود. در واقع به دلیل اینکه موضوعِ طرح از صافی ذهن ارائه‌دهنده می‌گذرد، از همان ابتدا ویراسته است. اینکه طرح موضوع‌محور باشد یا شخص‌محور و اینکه چه معیارهایی برای انتخاب موضوع در نظر گرفته شود و روی کدام نکات بیشتر تأکید شود، همه و همه به نوعی مربوط به حیطة ویراستاری است؛ البته ویراستاری از نوع فرامتنی چون هنوز داده‌ها گردآوری و به متن تبدیل نشده‌اند.
- گروه دوم زمان آغاز ویراستاری را همزمان با شروع مصاحبه می‌دانند. به عقیدة این دسته، مصاحبه‌گر با تهیة پرسش‌های اولیه پیش‌از مصاحبه و طرح سؤالات ثانویه در جلسة مصاحبه و همچنین با مدیریت و هدایت جریان مصاحبه، مرتب در حال ویرایش داده‌هاست. حتی ویرایش رفتاری را هم به آن اضافه می‌کنند چون مصاحبه‌گر با نحوة رفتار و گفتار و زبان بدن به حوزة ویراستاری وارد می‌شود.
- دستة سوم شروع ویرایش را از وقتی می‌دانند که مصاحبه‌گر در حال یادداشت‌برداری است، چه یادداشت‌برداری در حین مصاحبه و چه بعد از آن به‌منظور آمادگیِ جلسات بعدی مصاحبه. به عقیدة این گروه، مصاحبه‌گر با تهیة این یادداشت‌ها به مصاحبه جهت می‌دهد و نگاه خاص خودش را دنبال می‌کند که در حیطة ویراستاری است.
- دستة چهارم که تعداد آنها از سه گروه قبلی بیشتر است، ویراستاری عینی را همزمان با پیاده‌سازی در نظر می‌گیرند. در واقع بر این باورند که از وقتی پیاده‌ساز خطاها و نادرستی‌های املایی یا تایپی متن را اصلاح می‌کند، ویراستاری عینی در تاریخ شفاهی آغاز می‌شود و همین‌طور ادامه می‌یابد تا مصاحبه به دست تایپیست و نسخه‌خوان و بازشنوا برسد و آخر سر هم که زمان تدوین، ویرایش نهایی روی متن اعمال می‌شود.
