رفتن به نوشته‌ها

برچسب: محتوا

ویرایش و تدوین در تاریخ شفاهی (۱۰)

ویژگی برجستة تاریخ شفاهی در مقایسه با تاریخ‌نگاریِ مبتنی‌بر اسناد و گزارش‌های رسمی‌ ضبط و ترسیم ویژگی‌های روانشناختی و ارائه تصویری زنده بر اساس تجربیات افراد است. این منابع که حاصل ضبط روایت‌ها بر محمل‌های مختلف است، جزو منابع دستِ اول تاریخی دسته‌بندی می‌شوند و به همین دلیل محتوای آنها از اهمیت بالایی برخوردارند و بایستی به دقت حفظ و نگه‌داری و برای استفادة پژوهشگران آماده‌سازی شوند. حفظ و نگه‌داری منابع تاریخ شفاهی یا همان خروجی‌های طرح‌های تاریخ شفاهی دو وجه دارد:

اول، حفاظت فیزیکی و رعایت استانداردهای محیطی و شرایط نگه‌داریِ بلندمدت، و دوم، حفاظت محتوایی. پیاده‌سازی اولین اقدام برای حفاظت محتوایی از مصاحبه‌ها به شمار می‌آید. پیاده‌سازی یا گفتارنویسی به دو روش انجام می‌شود:

در روش اول که دستی یا سنتی است، گفته‌های مصاحبه‌شونده روی کاغذ منتقل و بعد تایپ می‌شود یا به‌جای نوشتن، از ابتدا تایپ می‌شود. در این روش سرعت پائین است چون اصولاً پیاده‌سازی کاری بسیار دشوار و وقت‌گیر است. در عوض در روش سنتی دقت در شنوایی خوب است و می‌توان با مکث و تمرکز بر روی گفته‌ها، مصاحبه را به‌طور صحیح درک کرد و روی کاغذ آورد.

در روش دوم که ماشینی است، پیاده‌سازی با کمک نرم‌افزارها یا اپلیکیشن‌های خاص انجام می‌شود. در این روش سرعت بالاتر از روش قبل است ولی دقت کمتر است و بایستی خروجی مصاحبه در مرحلة بازشنوایی بررسی و مقابله شود. از جملة این نرم‌افزارها و اپلیکیشن‌ها می‌توان این موارد را برشمرد:

– Speech notes, Io Type, Speech to Text Notepad, Tami, Assembly AI, Speech Texter, Vira

– فارس آوا، آوانگار، نیوشا و بگو فارسی می نویسه.

  • البته بعضی از این اپلیکیشن‌ها فقط برای آیفون کاربرد دارد و بعضی فقط برای اندروید. Vira و Tamiمبتنی‌بر هوش مصنوعی‌ هستند. Io Type برای کارهای خیلی حرفه‌ای و مواقعی است که روی صوت و تصویر همزمان تدوین انجام می‌شود. Speech to Text Notepad نرم‌افزاری است که علاوه‌بر پیاده‌سازی، علائم نگارشی را هم درج می‌کند.
نظرات بسته شده است

ویرایش و تدوین در تاریخ شفاهی (۸)

هدف از ویرایش در تاریخ شفاهی حفاظت از محتوا و روان کردن متن مصاحبه و همخوانی با قواعد زبانی به‌منظور انتشار و اطلاع‌رسانی است. به عبارتی روش‌هایی اتخاذ می‌شود تا داده‌های برآمده از مصاحبه از نارسایی‌ها و خطاهای علمی و واژگانی و دستوری پیراسته شود. متخصصان تاریخ شفاهی نظرات متفاوتی در مورد زمان آغاز ویراستاری در این حوزه دارند.

  • گروهی معتقدند که ویراستاری در تاریخ شفاهی از زمان ارائه طرح پژوهشی شروع می‌شود. در واقع به دلیل اینکه موضوعِ طرح از صافی ذهن ارائه‌دهنده می‌گذرد، از همان ابتدا ویراسته ا‌ست. اینکه طرح موضوع‌محور باشد یا شخص‌محور و اینکه چه معیارهایی برای انتخاب موضوع در نظر گرفته شود و روی کدام نکات بیشتر تأکید شود، همه و همه به نوعی مربوط به حیطة ویراستاری است؛ البته ویراستاری از نوع فرامتنی چون هنوز داده‌ها گردآوری و به متن تبدیل نشده‌اند.
  • گروه دوم زمان آغاز ویراستاری را همزمان با شروع مصاحبه می‌دانند. به عقیدة این دسته، مصاحبه‌گر با تهیة پرسش‌های اولیه پیش‌از مصاحبه و طرح سؤالات ثانویه در جلسة مصاحبه و همچنین با مدیریت و هدایت جریان مصاحبه، مرتب در حال ویرایش داده‌هاست. حتی ویرایش رفتاری را هم به آن اضافه می‌کنند چون مصاحبه‌گر با نحوة رفتار و گفتار و زبان بدن به حوزة ویراستاری وارد می‌شود.
  • دستة سوم شروع ویرایش را از وقتی می‌دانند که مصاحبه‌گر در حال یادداشت‌برداری است، چه یادداشت‌برداری در حین مصاحبه و چه بعد از آن به‌منظور آمادگیِ جلسات بعدی مصاحبه. به عقیدة این گروه، مصاحبه‌گر با تهیة این یادداشت‌ها به مصاحبه جهت می‌دهد و نگاه خاص خودش را دنبال می‌کند که در حیطة ویراستاری است.
  •  دستة چهارم که تعداد آنها از سه گروه قبلی بیشتر است، ویراستاری عینی را همزمان با پیاده‌سازی در نظر می‌گیرند. در واقع بر این باورند که از وقتی پیاده‌ساز خطاها و نادرستی‌های املایی یا تایپی متن را اصلاح می‌کند، ویراستاری عینی در تاریخ شفاهی آغاز می‌شود و همین‌طور ادامه می‌یابد تا مصاحبه به دست تایپیست و نسخه‌خوان و بازشنوا برسد و آخر سر هم که زمان تدوین، ویرایش نهایی روی متن اعمال می‌شود.
نظرات بسته شده است