«من نمی‌گویم که دانشمند هستم، ولی همیشه می‌گویم که معلمی موفقم چون با دانشجویان ارتباط برقرار می‌کنم. همواره تلاش کردم بهترین ویژگی‌ها و روش‌های استادانم را انتخاب کنم و روی دانشجویان اِعمال نمایم. هیچ‌وقت هم نگفته‌ام که محضر دارم ولی سعیم بر این بوده که مسائل دیگری را غیر از درس، به دانشجویان یاد بدهم که خودش نوعی درس است.
من معتقدم استادی خوب است که همیشه سایه‌اش را به دانشجویانش بدهد، یعنی بعد از خودش، افراد دیگری را بیاورد. این، موفقیت یک استاد است. یک استاد هیچ‌گاه نباید این عقیده را داشته باشد که خیال کند جای او را می‌گیرند، چون هیچ‌کس جای کسی را نمی‌گیرد.من وقتی احساس رضایت می‌کنم که دانشجویم از من بهتر شود چون بخشی از دانسته‌ها را من به او داده‌ام و بخشی را هم علم جدید در اختیارش گذاشته است».
فانوس تابان، مصاحبه تاریخ شفاهی با ژاله آموزگار یگانه. مصاحبه، تدوین و تحقیق پیمانه صالحی. تهران: سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران،۱۳۹۷.
نظرات بسته شده است