«تاریخ شفاهی زنانِ کارگر در کانادا»
طرح تاریخ شفاهی زنانِ کارگر در کانادا[1]، سال ۱۹۹۴ توسط جوآن سَنگستِر[2] به اجرا درآمد. ۳۲ زن که در فواصل سال‌های ۱۹۲۰ تا ۱۹۴۵ در کارخانه‌های بزرگِ شهرهای صنعتی کانادا کار می‌کردند، مصاحبه‌شوندگان این طرح را شامل می‌شوند. داده‌های حاصل از اجرای طرح، به‌صورت پایان‌نامه و مقاله منتشر شده است.
روایت‌های زنانه در این مصاحبه‌ها که تا آن‌زمان نادیده گرفته شده بود، گره‌گشای نقاط کور تاریخ زنان در کانادا است. تجربیات شخصی و منحصر به‌فرد راویان در باب وقایع مختلف و توصیف فضای حاکم بر کارخانه‌ها، که گاه مترادف و گاه متناقض‌اند، زمینة شکل‌گیری تجربة جمعی را فراهم آورده است. شماری از زنان نقش خود را در حوادث کمرنگ تلقی می‌کنند، اما برعکس تعدادی از آنها که جزو رهبران اتحادیه‌های کارگری بودند، به تعامل سازندة زنان در ارتقای شرایط شغلی و برخورداری از حقوق مساوی با مردان در محیط کاری اذعان دارند.
سازماندهی اعتصابات کارگری و مسائل پیرامون آن و تأثیر آن بر روابط خانوادگی و گاه مخالفت خانواده‌ها با حضور زنان در این اعتصابات، از جمله مواردی است که به‌طور دقیق در این مصاحبه‌ها به تصویر کشیده شده است. تنوع تجربه‌های زنان از فرازونشیب‌های کار در کارخانه‌ها در دوران جنگ جهانی دوم و تحلیلی که از وضعیت زنان در آن سال‌ها دارند، زوایای مختلف اقتصاد خانواده‌ها را در این برهة تاریخی آشکار می‌سازد. در ضمن بخشی از مصاحبه‌های این طرح دستمایة کار مستندسازان قرار گرفته و بر اساس آن، فیلم‌های مستند تهیه شده است. همچنین محتوای مصاحبه‌ها از سوی پژوهشگران تحلیل کیفی شده و موضوعات قابل استنباط آن، کشف و موشکافی شده است.
[1] Workwomen’s Oral History in Canada
[2] Joan Sangster