رفتن به نوشته‌ها

برچسب: مردم شناسی

معرفی نشریات و مجموعه مقالات تاریخ شفاهی (۳۰)

«تاریخ شفاهی و خاطرات عمومی»

کتاب «تاریخ شفاهی و خاطرات عمومی» با ویراستاری پائولا هامیلتون[1] و لیندا شاپِس[2]، نخستین‌بار سال ۲۰۰۸ از سوی انتشارات دانشگاه تِمپل در فیلادلفیا منتشر شد و ویراست دوم آن سال ۲۰۱۵ نشر یافت. هامیلتون دانشیار تاریخِ دانشگاه فناوری سیدنی و سردبیر نشریة مطالعات تاریخ عمومی، و شاپِس مورخ مرکز مطالعات تاریخی پنسیلوانیا و سردبیر نشریة مطالعات تاریخ شفاهی است. این کتاب بر اساس تحلیل طرح‌های تاریخ شفاهی مردم‌محور و تفسیر روایت‌های‌ گروه‌های مختلف از روزن مصاحبه‌های تاریخ شفاهی نگاشته شده و روش‌های گردآوری و تحلیل کیفی داده‌های شفاهی و نیز چالش‌ها و فرصت‌های پیشِ روی تاریخ شفاهی‌نگاران را تبیین می‌کند.

مجموعه‌ مقالات تاریخ شفاهی و خاطرات عمومی مشتمل‌است بر سه فصل که در هر فصل پس‌از مقدمه‌ای کوتاه راجع‌به موضوع، پنج مقاله جانمایی شده است. فصل اول با عنوان «ایجاد میراث مشترک»، بر کاربرد تاریخ شفاهی در مؤسسات رسمی و دولتی متمرکز است. تاریخ شفاهی و شکل‌دهی به حافظة جمعی در سنگاپور، تاریخ شفاهی بومیان کانادا و تاریخ شفاهی موزه‌ها از جمله مقالات مندرج در این فصل است. فصل دوم با عنوان «بازآفرینی هویت و جامعه»، بر مبنای رویکردهای غیررسمی و اغلب محلی نگاشته شده است. از جمله مقالات این بخش می‌توان به تاریخ شفاهی میراث ژاپن و تاریخ شفاهی لاتین‌تبارها در سانفرانسیسکو اشاره کرد. فصل سوم با عنوان «تغییر بیافرینید»، به افق‌های پیشِ روی تاریخ شفاهی در مطالعات فرهنگی اشاره دارد. طرح‌های دانش‌آموزی در مورد مهاجرت و تاریخ شفاهی افراد بی‌خانمان در فیلادلفیا از جمله مقالات این فصل است.

از منظر نویسندگان مقالات، خاطرات عمومی به روایت‌هایی اطلاق می‌شود که به‌جای تأکید بر زندگی شخصی افراد، به جنبه‌های اجتماعی، فرهنگی و تاریخی زندگی آنها می‌پردازد. این نوع خاطرات معمولاً شامل تجربیاتی است که تأثیر گسترده‌ای بر جامعه داشته‌اند و به‌عنوان بخشی از حافظة جمعی شناخته می‌شوند. تاریخ شفاهی با گردآوری و تحلیل این خاطرات، به حفظ و انتقال آنها به نسل‌های آینده کمک می‌کند و به درک بهتر تاریخ و فرهنگ جامعه یاری می‌رساند.

نکتة مهم دیگری که موردِ نظر تاریخ شفاهی‌نگاران این مجموعه بوده، توجه به ارتباط تنگاتنگِ تاریخ شفاهی و حافظة تاریخی است. حافظة تاریخی نقش مهمی در ساختاربندی هویت فرهنگی جوامع دارد زیرا به افراد حقیقی و حقوقی امکان می‌دهد تا گذشتة خود را به یاد آورده و آن را در چارچوب هویت جمعی حفظ نمایند. این حافظه شامل داستان‌ها و گزارش‌هایی است که از نسل‌های گذشته منتقل شده و افراد و جوامع از طریق بازگو کردن آنها تعلق و ارتباط بیشتری با گذشته پیدا می‌کنند. در واقع به‌عنوان ابزاری برای مقاومت در برابر فراموشی عمل می‌کند.

مجموعه مقالات تاریخ شفاهی و خاطرات عمومی با ایجاد پیوند میان تاریخ شفاهی و مردم‌شناسی و جامعه‌شناسی به پژوهشگران تاریخ شفاهی و علاقه‌مندان مطالعات فرهنگی کمک می‌نماید تا با بهره‌مندی از ابزارها و روش‌های مناسب، تاریخ را از منظر دیدگاه‌های مختلف و با تکیه بر روایت‌های شخصی بازنمایی کنند.


[1] . Paula Hamilton

[2]. Linda Shopes

نظرات بسته شده است

ضرورت توجه به تاریخ شفاهیِ مردم‌محور از منظر کتابشناسیِ تاریخ شفاهی دانشگاه کلمبیا

تاریخ شفاهی‌ به‌عنوان یک روش تحقیقِ کیفی که بر مبنای مصاحبه با اشخاص استوار است، با هدف درک معانی، تفاسیر و تجربه‌های ذهنی شکل می‌گیرد و لایه‌های پنهان جوامع را در راستای اهداف علم تاریخ، از زبان افراد درگیر در حوادث نمایان می‌سازد. تاریخ شفاهی سندی از جنس صوت و تصویر و در جست‌وجوی اطلاعات مستند شفاهی و در پی هر گونه تجربة انسانی است که به مرور زمان در خطر نابودی قرار می‌گیرد.

آنچه تاریخ شفاهی را در عرصة تاریخ‌پژوهی خاص و ممتاز می‌کند، وجه مردمی آن است. گردآوری تجربیات مردم یکی از دلایل اقبال به این نحله از تاریخ‌نگاری به‌عنوان یک دیالکتیک پویا قلمداد می‌شود. تاریخ شفاهی سرآغازی برای اعادة تاریخ به مردم به‌شمار می‌آید و ابزاری است برای مستند کردن واقعیات جامعه و بیان نحوة نگرش مردم به حوادث و تأثیری که بر احساس آنها گذاشته است. تاریخ شفاهی مردم را وارد گردونة تاریخ می‌کند؛ موضوعی که تا سده‌ها پیش، از گام‌های آنان تهی بود. همچنین چشم‌اندازی می‌گسترد تا مردم داستان‌های زندگی خود را به خاطر بیاورند، بیان کنند و پردازش نمایند.

امروزه اجرای طرح‌های تاریخ‌ شفاهی مردم‌نگارانه در آمریکا و اروپا به‌طور جدّی دنبال می‌شود و پژوهش‌های متعددی بر اساس تحلیل کیفیِ داده‌های حاصل از این طرح‌ها منتشر می‌شود. مرکز تاریخ شفاهی دانشگاه کلمبیا در نیویورک، به‌عنوان قدیمی‌ترین آرشیو مدرن تاریخ شفاهی در دنیا با بیش از هفت دهه فعالیت،‌ یکی از مراکز پیشگام در این زمینه به‌شمار می‌آید. این مرکز هم مجری انجام مصاحبه‌های تاریخ شفاهی با اقشار مختلف مردم است، و هم بسیاری از طرح‌ها را در خارج از آمریکا با مشارکت و راهنمایی متخصصان تاریخ شفاهیِ مرکز به اجرا درمی‌آورد.

وبگاه دانشگاه کلمبیا علاوه‌بر جانمایی فهرست مصاحبه‌ها به تفکیک موضوعات اصلی، کاربرگه‌های توصیفی و تحلیلی،‌ فایل‌های صوتی و تصویری و متون پیاده‌ساز‌ی‌شدة مصاحبه‌ها، به انتشار شیوه‌نامه‌ها و قوانین مرتبط با فرآیند تاریخ شفاهی اقدام کرده است. «کتابشناسیِ تاریخ شفاهی» یکی از منابع مرجعِ مفید و کاربردی دانشگاه کلمبیا است. این کتابشناسی که بر پایة یک طرح پژوهشی برای استفادة عموم تهیه شده است، اطلاعات توصیفی منابع اعم از کتاب، مقاله و پایان‌نامه را تا سال ۲۰۱۵ شامل می‌شود. بسیاری از سرفصل‌های مندرج در این کتابشناسی در صفحات وب در دسترس و قابل‌مطالعه است.

کتابشناسیِ تاریخ شفاهی در نوزده فصلِ موضوعی تبیین شده است. علاوه‌بر درج مباحث نظری اعم‌ از راهنماهای عملی،‌ روش‌شناسی‌ها،‌ نظریه‌ها، طرح‌های میدانی، اخلاق حرفه‌ای و …، آنچه خودنمایی می‌کند و حائز اهمیت است، گستردگی توجه به پژوهش‌های مردم‌محور بر مبنای تاریخ شفاهی است. این تحقیقات در مباحثی همچون طرح‌های جامعه‌محور، مردم‌شناسی، فرهنگ عامه، زنان و مطالعات جنسیتی و …، در معرض دید علاقه‌مندان قرار گرفته است. همچنین در بخش متون مبتنی بر تاریخ شفاهی، کاربرد فراگیر تحقیقات مردم‌نگارانه به تصویر کشیده شده است.

در ادامه، به شماری از عنوان‌هایی که یاری‌رسان تاریخ شفاهی‌نگاران در راستای کار با مردم و برای مردم به‌‌منظور ثبت‌وضبط تاریخ آنان است، اشاره می‌شود: تاریخ شفاهی مبتنی بر جامعه، تاریخ شفاهی مهاجران مکزیکی در آمریکا، تاریخ شفاهی صنایع نساجیِ کانادا، تاریخ شفاهی و کاربردهای نوآورانه، تاریخ شفاهی تجاربِ خواندن، تاریخ شفاهی کشاورزان اوکراینی، اردوگاه‌های کار اجباری در آلمان نازی، ‌تاریخ شفاهی اروپای پساسوسیالیستی، صدایِ چینی‌های استرالیا، و صنایع دستی در کانادا.

نظرات بسته شده است