رفتن به نوشته‌ها

برچسب: دانشگاه هاروارد

تدریس گفتمان‌محور تاریخ در دانشگاه هاروارد به روایت دکتر فریدون علاء

امروزه از روش‌های متنوعی به‌منظور تدریس تاریخ در دانشگاه‌ها بهره گرفته می‌شود؛ از روش‌های سنتی همانند سخنرانی گرفته، تا رویکردهای نوین بر پایة گفت‌وگو و پژوهش. هدف تدوین بر مبنای هر یک از این روش‌ها، فارغ از نقاط ضعف و قوتی که دارند، انتقال صحیح دانسته‌های تاریخی، و هدایت دانشجویان به سمت‌وسوی نقد و تحلیل داده‌ها و نشاندن آنان در جایگاه مورخانی بی‌طرف است.

دکتر فریدون علاء،‌ پزشک متخصص خون‌شناسی و بنیان‌گذار سازمان انتقال خون ایران و از اعضای سازمان بهداشت جهانی،‌ پیش‌از فراگیری‌ پزشکی، در رشتة تاریخ دانشگاه هاروارد به تحصیل پرداخته بود. او به‌عنوان دومین ایرانیِ دانش‌آموختة این دانشگاه، همچنان مطالعات و تحقیقات تاریخی را در کنار حرفة پزشکی ادامه می‌دهد، به‌ویژه درزمینة رخدادهای تاریخیِ مرتبط با فعالیت‌ها و مناصب سیاسی پدرش، مرحوم حسین علاء.

دکتر علاء در مصاحبة تاریخ شفاهی که با عنوان «کیمیاگر جان» منتشر شده، آموزش تاریخ بر مبنای روش گفتمان‌محور و مبتنی بر پرسش و پاسخ را در دانشگاه هاروارد تشریح کرده است. در این روش آموزشی که در غرب از پیشینه‌ای دیرین برخوردار است، ابتدا استاد به تشریح کلی مطالب می‌پرداخت، البته نکاتی را به عمد مجهول باقی می‌گذاشت، تا بدین‌طریق ذهن دانشجویان را درگیر و آنها را مجبور به طرح پرسش کند و از شنونده‌ای غیرفعال به مشارکت‌کننده‌ای مشتاق بدل نماید.

به بیان دکتر علاء،‌ ماهیت گفتمان‌محور در تدریس تاریخ بستری فراهم می‌کرد که کلاس درس از محل بازگویی وقایع فاصله می‌گرفت و به محفلی برای گفت‌وگوی سازنده میان استاد و دانشجویان تبدیل می‌شد. در این تبادل دانش، استعداد دانشجویان در استدلال،‌ پرسشگری و نقد منابع تاریخی پرورش می‌یافت و به‌جای حفظ وقایع تاریخی، یاد می‌گرفتند چگونه روایت‌ها ساخته می‌شوند و کدام شواهد پشت هر روایت نهفته است. این چندصدایی در کلاس، امکان طرح دیدگاه‌های متنوع و حتی متعارض را برای دستیابی به فهم عمیق وقایع فراهم می‌کرد. آنان در جریان پرسش و پاسخ‌های بازگوشده سر کلاس، توانایی تحلیل انتقادی روایت‌های تاریخی را کسب می‌کردند و برای مشارکت در مباحث اجتماعی و فرهنگی آماده می‌شدند. در واقع به تاریخ به‌عنوان عرصه‌ای برای شناخت گفت‌وگو و درک تفاوت‌ها می‌نگریستند. دکتر علاء بر این باور است که تدریس تاریخ در هاروارد با تأکید بر گفتمان، پیش‌از آنکه انتقال دانش باشد،‌ تمرینی برای زیستِ دانشگاهیِ مبتنی بر گفت‌‌وگو و اندیشة انتقادی به شمار می‌آید؛ تمرینی که در قالب آن، دانشجویان را در جایگاه تاریخ‌نگارانی پویا و دقیق جای می‌دهد.

نظرات بسته شده است

معرفی طرح‌های تاریخ شفاهی زنان (۳)

«تاریخ شفاهی زنان سیاهپوست، دانشگاه هاروارد»

موسسه تحصیلات عالی رادکلیف[1]، یکی از موسسات تاریخی دانشگاه هاروارد[2] است که درزمینه مطالعات زنان، خدمات پژوهشی و آموزشی ارائه می‌کند. طرح تاریخ شفاهی زنان سیاهپوست[3]،‌ یکی از طرح‌های پژوهشی این موسسه است که طی سال‌های ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۱ میلادی در آمریکا به اجرا درآمده است. طرح مذکور با حمایت کتابخانه شلسینگر[4] که در حوزه جمع‌آوری و دسترس‌پذیری منابع مرتبط با تاریخ زنان فعالیت می‌کند، به سرانجام رسیده است.

در طرح تاریخ شفاهی زنان سیاهپوست، با ۷۲ شخصیت از زنان آفریقایی- آمریکایی مصاحبه تاریخ شفاهی انجام شده است. این زنان در نیمه اول قرن بیستم، نقش قابل‌توجهی در جامعه آمریکا داشته‌اند. مصاحبه‌شوندگان این طرح درزمینه‌های آموزش، پزشکی، حقوق، ادبیات، هنر و … دارای مشاغل و مسئولیت‌هایی بوده‌اند. زنان در این مصاحبه‌ها به بیان خاطرات، تجربیات، مشکلات و دغدغه‌های زندگی‌شان در جایگاه یک زن پرداخته‌اند. آنها از موضوعاتی نظیر دوران کودکی، تاریخ خانواده، عوامل موثر در انتخاب مسیر تحصیلی و شغلی، فعالیت‌های حرفه‌ای و داوطلبانه، وضعیت زنان سیاهپوست در آمریکا و دستیابی به فرصت‌های برابر با سفیدپوستان صحبت کرده‌اند.

در وبگاه[5] طرح پیش‌گفته فهرست مصاحبه‌ها، کاربرگه‌های فهرست‌نویسی (توصیفی و تحلیلی)، فایل‌های صوتی، متون پیاده‌سازی‌شده، تصاویر مصاحبه‌شوندگان و ضمیمه‌های اهدایی مصاحبه‌ها جانمایی شده است. متون مصاحبه‌ها قابل تکثیر و کپی‌برداری نیستند و قابلیت مشاهده و فیش‌برداری دارند. علاقه‌مندان می‌توانند با جست‌وجوی موضوع پژوهش در وبگاه طرح، به مطالب مصاحبه‌ها دسترسی پیدا کنند. همچنین این امکان را دارند که سوالات مرتبط با طرح‌های تاریخ شفاهی زنان را با مدیران طرح و کتابداران کتابخانه شلسینگر در میان بگذارند.


[1] Radcliffe Institute for Advanced Study

[2] Harvard University

[3] Black Women Oral History Project Interviews

[4] Schlesinger Library

[5] https://guides.library.harvard.edu/schlesinger_bwohp

خارج شدن از نظر

معرفی نشریات و مجموعه مقالات تاریخ شفاهی (۱۸)

«تاریخ شفاهی المپیک ویژه (معلولان ذهنی) در چین»

کتاب «تاریخ شفاهی المپیک ویژه (معلولان ذهنی) در چین»[1]، سال ۲۰۱۸ از سوی انتشارات اِسپنیگِر[2] در سه جلد، ‌به مناسبت پنجاهمین سالگرد برگزاری المپیک ویژه منتشر شد. ویلیام پی آلفورد[3]، استاد دانشگاه هاروارد، می لیائو[4]، استاد دانشگاه فودان در شانگهای و فِنگ‌مینگ سُوای[5]، استاد دانشگاه هاروارد ویراستاری این اثر را عهده‌دار بوده‌اند. تاریخ شفاهی المپیک ویژه، مقالاتی را بر مبنای مصاحبه با ۳۴ ورزشکارِ شرکت‌کننده در المپیک (از همه گروه‌های سنی) و اعضای خانواده و مربیان آنان دربر می‌گیرد. مصاحبه‌ها توسط استاد لیائو و دانشجویان رشتة ‌تاریخ انجام شده است. جلد اول بر روی مطالعة اجمالی موضوع متمرکز است، جلد دوم به نحوة شروع فعالیت‌های ورزشی پرداخته و جلد سوم مشکلات ورزش حرفه‌ای را برای معلولان ذهنی ترسیم کرده است.

نویسندگان مقالات با تحلیل محتوای کیفی، اطلاعات برآمده از مصاحبه‌ها را با تکیه بر روش‌شناسی تاریخ شفاهی واکاوی کرده‌اند. همچنین ضمن انتخاب مؤلفه‌های قابل استنباط از میان داده‌ها، به تناسب، مصداق‌های آن را از گفته‌های راویان درج کرده‌اند. تحلیل محتوا تاریخ شفاهی‌نگاران را قادر ساخته است تا از این طریق، اصالت و حقیقت داده‌ها را با روش‌های علمی و کنترل‌شده تفسیر کنند.

این مجموعه که با هدفی مشترک برای ایجاد «جامعه‌ای برای همه» گرد هم آمده است، از روزنِ نظریه‌های جامعه‌شناسی، روانشناسی، و علوم پزشکی و مبتنی بر پژوهش‌های میدانی، زندگی روزمرة افرادی را که دارای محدودیت‌های خاصی در عملکرد و مهارت‌های شناختی هستند، و به‌طور ویژه دشواری‌های ورزش برای این گروه را بررسی کرده است. مسائل این گروه به روشنی از دلِ روایت‌ها درک و شناخته می‌شود و عزم، اراده، پشتکار، عشق و علاقة ورزشکاران، آموزه‌های مفیدی برای خوانندگان دارد.

در ادامه، فهرست برخی از مقاله‌های این مجموعة سه‌جلدی درج می‌شود:

  • بارقه‌های امید برای معلولان ذهنی (شوو چِنگ)[6]
  • پیشرفت در دنیای ورزش (دی ژانگ)[7]
  • قهرمان خودم هستم (جینگ ژانگ)[8]
  • ورزشکاری با سندرم داون (فِنگجی لیو)[9]
  • حالا که قهرمان المپیک شدم (جیایینگ شِن)[10]

[1] An Oral History of the special Olympics in China

[2] Spinger

[3] William P. Alford

[4] Mei Liao

[5] Fengming Cui

[6] Shuo Cheng

[7] Di Zhang

[8] Jing Zhang

[9] Fengzhi Liu

[10] Jiaying Shen

خارج شدن از نظر