رفتن به نوشته‌ها

برچسب: نوش آفرین انصاری

کارگاه آشنایی با ادبیات کودک از منظر راویان پیشگام

کارگاه «آشنایی با ادبیات کودکان و نوجوانان» که پیشنهاد برگزاری آن در سال ۱۳۶۴ در هیئت‌مدیرة شورای کتاب کودک مطرح شد، به گام سی‌ونهم رسیده و اخیراً فراخوان ثبت نام در این کارگاه منتشر شده است. جریان مهم آموزش ادبیات کودکان از طریق این کارگاه، به‌صورت مستمر ادامه دارد و شورا همانند یک دانشگاه، نیروی دوستدار ادبیات کودک و نوجوان تربیت می‌کند. شماری از شرکت‌کنندگان در شورا می‌مانند و فعالیت داوطلبانة آنان، شورا را توانمندتر می‌کند، برخی نیز به جامعه رفته و دوستدار ادبیات کودک می‌شوند.

نوش‌آفرین انصاری، ثریا قزل‌ایاغ و منصوره راعی از متخصصان کتابداری و تعلیم‌وتربیت، در روایت‌هایشان که به‌صورت کتاب منتشر شده است، فرازونشیب‌های برگزاری کارگاه مذکور را در دهه‌های مختلف بررسی کرده‌اند. آنان ضمن تأکید بر ارزیابی سالانة نحوة برگزاری کارگاه، به نیازسنجی مخاطبان توجهی ویژه داشتند. از تحلیل داده‌های حاصل از مصاحبه با این استادان موارد زیر استنباط می‌شود:

  • هدف از برگزاری کارگاه، ترویج ادبیات کودک در میان اقشار مختلف جامعه و تشویق جوانان به فعالیت در این حوزه است.
  • سرفصل‌های آشنایی با شورای کتاب کودک، مخاطب‌شناسی، تاریخ ادبیات کودکان و کتاب‌های مرجع از ابتدا جزو موارد ضروری برای تدریس در کارگاه به شمار می‌آمد.
  • تحلیل برنامه‌های گذشته همواره مدِ نظر هیئت‌مدیره و سرپرستان کارگاه بوده است.
  • برنامة کارگاه در طی سال‌های مختلف تغییر شکل داده و همگام با نیاز جامعة مخاطب پیش رفته است.
  • نقطه نظرات شرکت‌کنندگان برای مجریان حائز اهمیت بوده و بر خلق ادبیاتی خاص بر مبنای تجربیاتشان تأکید شده است.
  • پژوهشگران، نویسندگان و مترجمان شاخصی از دل این کارگاه برآمدند و رشد کردند.
  • شرکت‌کنندگان با پرسش، پاسخ، خواندن و بحث در کارگاه، تولید فکر و اندیشه می‌کنند.
نظرات بسته شده است

جایزة کتابدار اجتماعی، مزیّن به نام استاد نوش‌آفرین انصاری

فراخوانِ معرفی کتابدار اجتماعی سال، به نام ستارة فروزان علم و دانش، سرکار خانم نوش‌آفرین انصاری آراسته شده است؛ کتابداری والامقام که تفکر کتاب برای همه در قالبِ کتابداری اجتماعی با نحوة نگرش او به این حوزه، مفهوم یافته است. استاد انصاری در گفته‌ها، نوشته‌ها و طرح‌هایش به تبیین نقش کتابدار پرداخت و او را به پلی میان نوشته و خواننده تشبیه کرد و پیوند راستین میان این دو پدیده را از شاهکارهای حرفه‌ای کتابدار دانست.

جایزة ملی نوش‌آفرین انصاری فرصتی است برای اینکه نسل جوان با معماران کتابداری و اطلاع‌رسانی (علم اطلاعات و دانش‌شناسی) آشنا شوند و بدانند استادان پیشگام از جان مایه گذاشتند تا علمی را که دیرتر از سایر علوم در ایران آغاز شده بود، همگام با تحولات جهانی پیش بردند و به سرمنزل مقصود رساندند. این جایزه به ما یادآوری می‌کند که شکوفایی کتابداری اجتماعی مرهون فروتنی و سخاوتِ کتابدارانة استاد انصاری و همفکران او در مسیر تعالی این حوزه بوده است. بی‌تردید توصیف استادِ استادان از ویژگی‌های یک کتابدار (مندرج در کتاب ستارة فروزان) که آیینة تمام‌نمای شخصیتش است، الهام‌بخش و چراغِ راه کتابداران خواهد بود:

«یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های کتابدار این است که نسبت به هیچ چیزی بخیل نیست. کتابدار نه در مالش، نه در جانش، نه در سلامتی‌اش و نه در اطلاعاتی که دارد و می‌تواند به دیگران انتقال دهد، بخل نمی‌ورزد. من هیچ‌وقت باور نمی‌کنم که چیزی را بلدم و کاری را خوب انجام می‌دهم. من احساس می‌کنم که همه‌چیز به دلایلی از من می‌گذرد و من یک راه عبور هستم. من نه شروع‌کننده و نه پایان‌بخش هستم».

نظرات بسته شده است