«دختران جزیره: روایت‌هایی از مکان زندگی»
طرح «تاریخ شفاهی دختران جزیره» سال ۲۰۱۵ توسط آیلان ژِل،[1] انسان‌شناس فرهنگی در شرق استرالیا به اجرا درآمد. او در این طرح با پنجاه نفر از زنان ساکن در منطقه مصاحبة تاریخ شفاهی انجام داد و پس‌از ضبط‌وثبت و مستندسازی تجربیات زیستة آنها، در قالب مقالاتی منتشر کرد. زنان در این منطقة حادثه‌خیز در مشاغل مختلف به‌ویژه کشاورزی، رستوران‌داری و گردشگری نقش‌آفرینی می‌کنند و عاملیت دارند. ترک خانه به دنبال فوران آتشفشان، خاطراتی از سونامی، امدادرسانی پس‌از زلزله، تاریخچة بازارها، رستوران‌ها و کتابخانه‌ها، بافت فرهنگی اجتماع و تغییرات سبک زندگی زنان در گذر زمان، از جمله محورهایی است که در میزهای گفت‌وگوی عمومی به‌صورت جمعی یا در مصاحبه‌های فردی به بحث گذاشته شد.
نویسنده با تفسیر داده‌های حاصل از تاریخ شفاهی بر این نکته تأکید دارد که مکان در جایگاه یک شخص یا موضوع، در روایت‌های زندگینامه‌ای زنان حائز اهمیت است. او در پی کشف ارتباط هویت اجتماع و مکان برآمد تا به تحلیلی دقیق از بافت فرهنگی این منطقه دست یابد. تمرکز بر مؤلفه‌های فرهنگی منطقه نشان‌دهندة تعلقِ خاطر زنان به مکان زندگی و تأثیرپذیری از آن است. این تأثیرپذیری و به تبع آن تأثیرگذاری بر اعضای خانواده و دوستان، زمینة گفتمان‌های فرهنگی را فراهم می‌آورد. مطالعة روش‌های مصاحبه‌شوندگان برای کنار آمدن با بلایای طبیعی و نوسازی زندگی پس‌از آن به‌منظور ارائه آموزش‌های لازم در این زمینه به نسل‌های بعد مفید و راهگشاست. انتشار چنین طرح‌هایی قابلیت‌های میان‌رشته‌ای تاریخ شفاهی و انعطاف‌پذیری آن را در علوم مختلف به نمایش می‌گذارد و مشوق علاقه‌مندان به پژوهش‌های میدانی خواهد بود.
[1]. Aelan Gel
نظرات بسته شده است