مصاحبه در تاریخ شفاهی، مصاحبه‌ای عمیق، هدایت‌شده و با مطالعة پیشین برای کشف واقعیت است. آنچه ماهیت مصاحبه در تاریخ شفاهی را شکل می‌دهد، اهداف خاص آن است. انتقال تجربه، ثبت رویدادها، انباشت اطلاعات، فهم رخدادها، به سخن‌آوری اهل سکوت و گسترش منابع از جمله اهداف مصاحبة تاریخ شفاهی است. در این روش پژوهشی مهارت مصاحبه‌گر اهمیت زیادی دارد. او باید به موضوع مصاحبه و وقایع تاریخی حول‌وحوش آن تسلط داشته باشد تا بتواند به اطلاعاتی جامع دست یابد. از ویژگی‌های مصاحبه‌گر می‌توان تخصص، تجربه، تواناییِ برقراری ارتباط، قوه استنباط و هدایت‌گری را نام برد. او باید مانند یک مورخ بی‌طرف عمل کند و علایق شخصی‌اش را در مصاحبه وارد نکند.
نکتة مهم این است که بایستی اطلاعات حاصل از مصاحبه‌ها برای علاقه‌مندان دسترس‌پذیر باشد و در قالبی معقول و مقبول در دسترس مخاطبان قرار گیرد. این محتوا پیش‌از انتشار در چارچوب یک کار علمی درمی‌آید و اصول مترتب بر این متون در آن رعایت می‌شود، از جمله اعتبار و سندیت داشتن محتوا، روانی در خوانش و عاری بودن از غلط‌های املایی. آماده‌سازی متن مصاحبه شامل مراحل پیاده‌سازی و تدوین است که هر دو فرآیندهای تخصصی به شمار می‌آیند.