حسین خطیبی نوری (۱۲۹۵- ۱۳۸۰)، ادیب، استاد دانشگاه، نمایندة مجلس شورای ملی و مدیرعامل جمعیت شیروخورشید سرخ ایران بود. او از منظر علمی در زمرة نخستین دانشجویان دکترای زبان و ادبیات فارسی دانشگاه تهران بود که از محضر بزرگانی همچون ملک‌الشعرای بهار و بدیع‌الزمان فروزانفر بهره برد و خود نیز شاگردان بسیاری تربیت کرد. در کنار فعالیت‌های دانشگاهی، مشاغل دیگری را عهده‌دار شد. چندی ریاست کتابخانة دانشکدة حقوق با او بود، بعد مدیریت روزنامة رسمی کشور را پذیرفت و نیز مقدمات چاپ و نشر لغت‌نامة دهخدا را فراهم آورد.
بُعد اجتماعی حیات دکتر خطیبی با بیش از سه دهه مدیریت و همکاری افتخاری با جمعیت شیروخورشید سرخ گره خورده بود. حُسن مدیریت او به‌گونه‌ای جمعیت را شکوفا کرد که ادارة اکثر مراکز درمانی وزارت بهداری به این جمعیت واگذار شد. زندگی سیاسی‌اش نیز از زمانی آغاز شد که به‌دلیل خدماتش در بازسازی شهر لار پس‌از زلزله، به‌عنوان وکیل مردم این شهر به مجلس شورای ملی راه یافت.
خصایص اخلاقی و انسانی دکتر خطیبی درخششی خاص به جنبه‌های مختلف حیات علمی و اجتماعی و سیاسی او بخشیده بود. فارغ از میراث ارزشمند این ادیب فرزانه در حوزة نظم و نثر فارسی و فرهنگ ایرانی، «تدبیر ماندگار» او در راستای ارتقای عملکرد جمعیت شیروخورشید سرخ، نام او را بر بلندای تاریخ ایران‌زمین ثبت کرد.