تفکر شکل‌گیری باشگاه شاهین در دهة ۱۳۲۰ از آنجا نشأت گرفت که دکتر عباس اکرامی به‌عنوان یکی از اعضای برگزیدة وزارت آموزش‌وپرورش به انگلستان سفر کرد و ضمن دیدار با رئیس وقت فدراسیون فوتبال این کشور، دوره‌‌های داوری و مربیگری بین‌المللی را گذراند. در آنجا به این نکته پی برد که تنها وقتی ورزش شکوفا می‌شود که ورزشکارانِ باتجربه به تعلیم نوجوانان و جوانان همت گمارند. این بود که سال ۱۳۲۲ باشگاه شاهین را با شعار «اول اخلاق، دوم درس و سوم ورزش» بنا نهاد. شاهین تنها یک باشگاه نبود، بلکه از آن به‌عنوان «مکتب شاهین» یاد می‌شود و دکتر اکرامی پیش‌از آنکه مربی فوتبال باشد، معلم اخلاق بود و در پرورش شاگردانش می‌کوشید.
مهندس حسین کلانی فوتبالیست مردمی و بااخلاق دهه‌های ۱۳۴۰ و ۱۳۵۰ که پرورش‌یافتة مکتب شاهین و به بیان دکتر اکرامی در دوره‌ای شاگرداول این مکتب بود، در مصاحبة تاریخ شفاهی با عنوان «طلایه‌دارِ هشتِ سرخ‌پوش‌ها» ویژگی‌های مکتب شاهین و روش‌های تربیتی دکتر اکرامی را به تفصیل شرح داده است. او بر این نکته تأکید دارد که بنیان‌گذار شاهین به‌واقع به اخلاق و درس و ورزش توأمان توجه داشت و ورزش را وسیله‌ای برای ایجاد بستری مناسب برای رشد عقل سلیم و محلی برای تجلّی احساسات می‌دانست. دلیل رشد و شکوفایی باشگاه شاهین نیز عملگرایی و حرکت در مسیر محقق شدن این شعار بود.
مهندس کلانی از پدر شاهین فوتبال ایران به‌عنوان انسانی بلندنظر یاد می‌کند که در شناخت روحیه و انگیزة جوانان کم‌نظیر بود. شاهین با برنامه‌ریزی‌های دکتر اکرامی همیشه مشحون از روح حرکت، فعالیت و عمل بود. او جوانان را به کسب معلومات بیشتر و آموزه‌های معنوی والاتر برمی‌انگیخت. از نظر دکتر اکرامی درس و ورزش دو عامل پیوسته در شکل‌دهی به شخصیت انسان‌ها بود و به همین دلیل شرط عضویت در باشگاه شاهین را اهمیت به تحصیل قرار داده بود. مهندس کلانی شاهد بود که دکتر اکرامی هر پانزده‌روز یک‌بار گزارش وضعیت تحصیلی و اخلاقی دانش‌آموزانِ عضو شاهین را از مدارس می‌گرفت و اگر متوجة خطایی، به‌ویژه از نظر اخلاقی می‌شد، به شدت با آن برخورد می‌کرد. داشتن تحصیلات عالی اعضای شاهین، هم موجب حیرت سایر باشگاه‌ها شده بود و هم سازمان تربیت بدنی و دولت را به واکنش واداشته بود چون کمتر سابقه داشت این تعداد بازیکن تحصیلکرده در یک باشگاه جمع شوند.
علاوه‌بر این دلیل موفقیت شاهین را بنیان‌گذاری بر پایة عشق، اعتقاد و کاردانی می‌داند؛ تلاشی مستمر که با متانت ادامه یافت. تقویت روحیة همکاری و تیمی و انضباط حاکم بر باشگاه نیز در آن دخیل بود. شاهین به همة فرزندانش صبوری آموخت، اخلاق‌مداری را در آنان تقویت کرد و افق‌های روشنی را در تحصیل پیشِ رویشان گشود. به بیان مهندس کلانی وقتی دربارة باشگاه شاهین صحبت می‌کنیم، باید به احترام مؤسس آن بایستیم چون بدون چشمداشت مادی، فرهنگی را در ورزش ایران پایه‌گذاری کرد که از دلِ آن شایسته‌ترین الگوهای ورزشی بیرون آمدند و رشد کردند و برای کشور افتخار آفریدند.