سال ۱۳۴۵، پساز آشنایی جمعی از پزشکان متخصص خونشناسی و هماتولوژی و والدین بیماران هموفیلی با فعالیتهای فدراسیون جهانی هموفیلی (WFH)، مؤسسهای با نام «کانون بهبود و پرورش هموفیلیا» شکل گرفت که بعدتر به «کانون هموفیلی ایران» تغییر نام داد. در میان نخستین اعضای هیئتمدیرة این کانون، نام دکتر فریدون علاء در جایگاه پزشکی متعهد و جامعهنگر میدرخشد. دکتر علاء موفق شد اولین درمانگاه هموفیلی را در بیمارستان پانصد تختخوابی پهلوی (امام خمینی کنونی) دایر نماید که در آنزمان از مراکز درمانی جامع به شمار میآمد. همچنین هفتمین کنگرة فدراسیون جهانی هموفیلی را در سال ۱۹۷۱/ ۱۳۵۰ در تهران برگزار کرد. خدمات دکتر علاء به بیماران هموفیلی در طول سالهای فعالیت حرفهای او بهصورت مستمر ادامه داشته، به گونهای که این فدراسیون را برآن داشت تا سال ۲۰۲۰/ ۱۳۹۹ جایزهای به پاس شش دهه خدمت افتخاری به جامعة هموفیلی ایران به او اعطا نماید.
دکتر علاء در کتاب «کیمیاگر جان» که بر مبنای مصاحبة تاریخ شفاهی با او منتشر شده است، فراز و فرودهای شکلگیری کانون هموفیلی ایران را به تفصیل شرح داده و تحولات مرتبط با آن را در گذر زمان ارزیابی کرده است. دکتر علاء بهعنوان رئیس افتخاری کانون بر این نکته تأکید دارد که لازم است با ارائه آموزشهای لازم به خانوادههای بیماران هموفیلی، در آگاهیبخشی اجتماعی به آنان کوشید. او یادآوری میکند که گاه یک خطای کوچک در مسیر درمان این بیماران، موجب مرگ و از دست رفتن آنان میشود. دکتر علاء همواره در پی جلب مشارکت بهمنظور راهاندازی مراکز درمانی تخصصی برای تشخیص و درمان این بیماران بود و در این راستا در ایجاد «مرکز مراقبتهای جامع هموفیلی» بهعنوان مرکزی پیشرو در این زمینه همکاری افتخاری داشته است. این مرکز در سایة هدایت علمی او از سال ۱۳۷۹ آغاز به کار کرد.
علاوهبر این توانست متخصصان انعقاد خون و سایر گرایشهای مرتبط با هموفیلی را به کانون جذب و از دانش و تجربة آنان به نحوی شایسته استفاده نماید. راهاندازی و تجهیز آزمایشگاه انعقادی و نیز آزمایشگاه ویروسشناسی مولکولی، از جمله سایر دغدغههای این پزشک متعهد نسبت به بیماران هموفیلی بود که سرانجام به نتیجه رسید. او بر این باور بود که ایجاد مرکز تخصصی دندانپزشکی برای این بیماران، جزو اولویتهای درمانی این افراد قرار دارد و با کمک افراد نیکوکار و خیّر به راهاندازی این مرکز جامة عمل پوشاند. دکتر علاء از روزن همکاری افتخاری با کانون هموفیلی و ارتباطی تنگاتنگ و صمیمی با اعضای جامعة هموفیلی، در جهت دستیابی آنان به امکانات مناسب درمانی، بهداشتی و آموزشی تلاش کرد.