اینترنت از همان ابتدای ظهور سبب بروز مسائلی جدید در مفهوم حق مؤلف و بزرگترین تهدید برای آن معرفی شد. در صورت عدم کنترل آزادی بیان موجود در اینترنت با وضع قوانین، حق انحصاری آثار مخدوش می‌شود. به‌عبارت‌دیگر، موضوع کپی‌رایت در منابع رقمی، با گسترش استفاده از اینترنت شکلی جدید به‌خود گرفته است. در دنیای رقمی و الکترونیک نیز همانند دنیای فیزیکی، روابط اجتماعی، اقتصادی و سیاسیِ افراد تابع حقوقی است که نظم‌دهندة این روابط و تضمین‌کنندة حقوق اشخاص باشد.
هرچند قواعد سنتی حاکم بر روابط افراد در دنیای ارتباطات غیرالکترونیکی در بسیاری از موارد می‌تواند پاسخگوی بسیاری از نیازهای قانونی و اقتضائات حقوقی آنها در دنیای الکترونیکی هم باشد، ولی واقعیت این است که ماهیت ویژة این فضا وضع قوانینی خاص و شفاف را برای آن اقتضا می‌کند. از دیدگاه حقوقی، پدیدآورندة یک اثر در فضای مجازی از تمامی حقوق پدیدآورندة اثر در محیط فیزیکی برخوردار است و صرف الکترونیکی شدن اثر حقی از پدیدآورندگان آن ضایع نمی‌کند. هر آنچه در دنیای واقعی قابل‌حمایت است، در دنیای مجازی نیز از حمایت برخوردار است.
درحال‌حاضر، عرضه‌کنندگان پایگاه‌های اطلاعاتی توافقنامه‌های حق مؤلف را به‌طور نیابتی ازطرف تولیدکنندگان این نوع پایگاه‌ها امضاء می‌کنند. در این قراردادها مجوز استفاده از پایگاه، با توجه به معیارهای سطح الف قید شده است، ولی برای استفادة گسترده‌تر باید با توجه به نکات دو سطح دیگر (ب و ج) با پرداخت هزینه‌های اضافی مجوزهای جداگانه‌ای دریافت کرد. اگرچه کنترل خلاف‌کاری‌ها بسیار دشوار و شاید ناممکن باشد، ولی از دیدگاه عرضه‌کنندگان این نوع پایگاه‌های اطلاعاتی، استفادة نامحدود از پایگاه‌ها یا فروش اطلاعات به دیگران، عملی ناممکن و ناقض حق مؤلف محسوب می‌شود.